Επειδή η οζώδης σκλήρυνση μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, η διάγνωση γίνεται συνήθως όταν οι γιατροί εντοπίζουν δύο κύρια χαρακτηριστικά της νόσου. Πρώιμα συμπτώματα μπορεί να είναι οι λευκές κηλίδες στο δέρμα του νεογέννητου ή κάποια ένδειξη για καλοήθεις όγκους στην καρδιά, οι οποίοι μπορεί να ανακαλυφθούν ήδη από την εγκυμοσύνη, μέσω υπερηχογραφίας. Επιπλέον, στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού μπορεί να εμφανιστούν επιληπτικές κρίσεις διαφόρων τύπων, όπως είναι οι βρεφικοί σπασμοί. Ένας βρεφικός σπασμός όμως δεν σημαίνει απαραίτητα και ύπαρξη οζώδους σκλήρυνσης.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:
- Λευκές δερματικές κηλίδες
- Βρεφικοί σπασμοί
- Επιληπτικές κρίσεις
- Χαρακτηριστικό εξάνθημα στο πρόσωπο
- Υπερπλασίες σε διάφορα όργανα
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Διαταραχές συμπεριφοράς
- Νοητική υστέρηση
- Αυτισμός
Τα συμπτώματα αυτά δεν οφείλονται, φυσικά, πάντα σε οζώδη σκλήρυνση.
Τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί συμφωνούν ότι έχουν αυξηθεί σημαντικά οι γνώσεις τους για τη νόσο, καθώς έχουν αναγνωριστεί τα δύο γονίδια που την προκαλούν, γεγονός που τροφοδοτεί την αισιοδοξία για ανάπτυξη θεραπειών με στοχευμένη δράση.
Οι περισσότεροι ασθενείς με τη νόσο ζουν μια κανονική σε διάρκεια ζωή. Για να μειώσουν όμως τον κίνδυνο της εμφάνισης των επιπλοκών που προκαλούνται στα όργανά τους από την υπερπλασία όγκων, θα πρέπει να έχουν μια σταθερή συχνότητα ιατρικής παρακολούθησης.