Balance today

Διαγενεαλογικό Τραύμα: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται.

By Alessandra Bratti
Listen to this article

Ως διαγενεαλογικό τραύμα ορίζεται το τραύμα που μεταβιβάζεται από τους ανθρώπους που έζησαν άμεσα την εμπειρία που το προκάλεσε, στους απογόνους τους. Μπορεί να μεταβιβαστεί από τους γονείς στα παιδιά ή από προηγούμενες γενιές.

Αιτίες
Το διαγενεαλογικό τραύμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα κοινωνικής ή θεσμικής καταπίεσης. Ο ρατσισμός, η παιδική κακοποίηση-ψυχική παραμέληση και οι πολιτικές καταστροφές, όπως φυσικές καταστροφές και πόλεμοι, είναι συγκεκριμένες αιτίες των οδυνηρών συνεπειών που προάγουν το διαγενεαλογικό τραύμα. Αναπτύσσεται επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα κατάλληλα «εργαλεία» και δεν έχουν την ενέργεια ή την υποστήριξη για να το αντιμετωπίσουν, οδηγώντας σε έναν τραυματικό φαύλο κύκλο.

Διαγενεαλογικό Τραύμα & Μετατραυματικό Στρες
Αρκετοί άνθρωποι που φέρουν διαγενεαλογικό τραύμα μπορεί επίσης να εμφανίσουν συμπτώματα παρόμοια με τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν άγχος, διαταραχές της διάθεσης και ευερεθιστότητα. Ωστόσο, στην περίπτωση του διαγενεαλογικού τραύματος, το άτομο δεν βιώνει αναδρομές ή σχετικές αναμνήσεις, καθώς δεν έζησε το γεγονός που προκάλεσε αρχικά το τραύμα, αλλά έχει υποστεί τις συνέπειες/τον αντίκτυπο που η τραυματική εμπειρία είχε για τον άνθρωπο που τη βίωσε άμεσα.

Διαχείριση
Το γεγονός ότι το διαγενεαλογικό τραύμα μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά καθιστά τη θεραπεία δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη. Η πλήρης «επούλωση»  μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος στο οποίο δεν προκύπτουν νέα τραύματα για πολλές γενιές. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η ίαση μπορεί επίσης να επιτευχθεί σε καταστάσεις όπου υπάρχει συνεχής στρεσογόνος παράγοντας. Είναι εφικτό με τα κατάλληλα εργαλεία, τις προσωπικές προσπάθειες και την υποστήριξη για τη φροντίδα των συμπτωμάτων του τραύματος και τη θεραπεία των υποκείμενων αιτιών σε όλες τις γενιές σε σωματικό/σωματικό, συναισθηματικό, νοητικό, κυτταρικό και προγονικό επίπεδο.

Η υποστήριξη και οι πόροι για τους επιζώντες του τραύματος και τα άτομα που ζουν με διαγενεαλογικό τραύμα είναι σημαντικό για την πρόληψη μελλοντικών τραυμάτων. Τέλος, απαραίτητη κρίνεται η κατάρτιση των εκπαιδευτικών και των γονέων σχετικά με το τραύμα -διαγενεαλογικό και μη-, τις αντιδράσεις σε αυτό και τους τρόπους διαχείρισής του.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το διαγενεαλογικό τραύμα μπορεί να επηρεάσει άτομα που δεν έχουν βιώσει το τραυματικό γεγονός. Αυτή η κατανόηση μπορεί να βοηθήσει να σπάσει ο φαύλος κύκλος του στίγματος και του τραύματος.
Η Συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία μπορούν να διδάξουν στους ανθρώπους τις γνώσεις και τις δεξιότητες που χρειάζονται για να απαλλαγούν από ένα τραύμα για το οποίο δεν ήταν υπαίτιοι αλλά αποδέκτες των συνεπειών του, ώστε να έχουν μια ποιοτική ζωή με ψυχική ισορροπία.